CyclingOnline Oost Nieuwsbrief 6
wielernieuws uit Overijssel, de Veluwe en de Achterhoek
Rik Reinerink pakt kansen bij Q36.5 met beide handen aan
Na zijn eigen profloopbaan parkeerde Rik Reinerink het fietsen even, maar ondertussen is hij als ploegleider van Q36.5 helemaal terug in het profpeloton. In een team waarin prestaties hand in hand gaan met een sfeer van vertrouwen én ambitie voelt de Tukker zich als een vis in het water. ‘’Deze kans moest ik grijpen.’’
De grootste verandering met de tijd dat hij ploegleider was bij VolkerWessels? ‘’Ik ben weer fulltime bezig met fietsen. Als je met een continentaal team op pad gaat, blijft het wielrennen een parttime aangelegenheid, dat is logisch, maar ook een wereld van verschil. Je ziet dat in alles terug in dat hele proces. Als je kijkt naar de afgelopen jaren, dan bleven er dingen liggen, parttimers kunnen niet al hun tijd in zo’n team steken. De wil was er wel, maar het gaat dan ook om een stukje budget. Dan maakt net die profstatus en de begroting die daarbij hoort net het verschil. Dat is prettig, want ik wil de schouders eronder zetten en verbeteren wat ik kan verbeteren. Q36,5 is een volledig nieuwe ploeg, al heeft het wel zo zijn roots bij Qubeka, voor een stukje is de Afrikaanse connectie ook wel gebleven maar in de praktijk merk je daar weinig van. Je zit wel in de sfeer van opbouwen van een nieuwe ploeg. Maar je ontvangt aan de andere kant wel elf wildcards voor grote koersen. Dat heeft dan ook weer met het verleden van zo’n team te maken, van de staat van dienst die al opgebouwd is.’’
Oud-profcollega Aart Vierhouten haalde hem bij het team en haalde hem over tot deze carriereswitch. ‘’Aart sprak ik heel af en toe, hij was bezig in een heel andere wereld. We kennen elkaar uit de tijd van Bankgiroloterij. Hij hoorde voor mij bij de mensen die je niet vaak hoeft te zien, maar waarbij het die enkele keer dat je elkaar treft, wel direct weer een goed contact is. ‘’ Zo goed dat Reinerink zij baan opzegde en voor een nieuw avontuur koos. ‘’Een garantie krijg je nergens, maar daar ben ik ook niet naar op zoek. Ik vind het belangrijk om dingen te doen die ik leuk vind en waar ik mijn ei in kwijt kan. Natuurlijk is het een hele stap en sommigen zien direct beren op de weg, maar je neemt in je keuze je gevoel mee. Ik ben blij dat het goed bevalt, maar zou ik na een half jaar een andere conclusie hebben getrokken, wat is dan het slechtste wat je kan gebeuren? Ik wil niet behoren tot de mensen die spijt krijgen van de dingen die ze niet gedaan hebben. Toen ik beroepsrenner wilde worden, ben ik daar ook vol voor gegaan. Dat betekende destijds geen universiteit voor mij. Dat zorgde later voor een werkloopbaan met horten en stoten, maar dat is uiteindelijk ook goed gekomen. Ik heb de draad op kunnen pakken en heb geleerd dat je dingen op gevoel moet doen.’’
En inmiddels is hij thuis in zijn nieuwe omgeving. ‘’Natuurlijk: Je moet je weg wel vinden. Q36.5 is een fietskledingmerk dat ambities heeft in de wielersport. Dit bedrijf voert als slogan ‘racing the future’. Dat staat wel ergens voor, dat is geen losse kreet. In mijn beleving is de kernwaarde van de ploeg – en in dat opzicht is men best vooruitstrevend bezig - duurzaamheid. Dat voeren we zo ver mogelijk door. Een simpel voorbeeld: we gebruiken waterflessen van 1,5 liter en die gaan overal mee naar toe. We kunnen 80-90 procent recyclen en hebben een vaste fles per renner die we telkens kunnen vullen. Onze touringcar ligt helemaal vol zonnepanelen. Zo kijken we beetje bij beetje of we stappen zetten. In het wielrennen worden veel zaken nog gedaan zoals tien jaar geleden. Natuurlijk is op het gebied van materiaal en voeding wel het één en ander bereikt., maar veel dingen zijn ook hetzelfde gebleven. Wij willen bijdragen aan een doorbraak, om dingen structureel te veranderen. Ook op een ander terrein: het menselijke aspect staat bij dit team bovenaan. We zijn allemaal individuen, maar voorop staat dat we de meerwaarde uit al die afzonderlijke individuele renners én stafleden krijgen. Zo halen we het beste in mensen naar boven. Maar je start met tal van nationaliteiten en achtergronden, je bent nog niet in alles al op elkaar in gespeeld, dat heeft tijd nodig. Af en toe moet je jezelf er wel van bewust zijn dat dit iets meer tijd in beslag neemt. Dat maakt het spannender maar gelukkig zijn er wel uitschieters naar boven. Je moet in dit verhaal niet vergeten: we zijn momenteel pro continentaal maar kregen elf wildcards voor topwedstrijden. Dat zijn wel even andere koersen waarin je niet mag verwachten dat je altijd de koers kunt maken. Maar er zijn gelukkig die uitschieters Damien Howson was zeventiende in het eindklassement van de Tirreno-Adriatico en wint een rit in de Ronde van Asturias. Gianluca Brambilla was zesde in Rwanda, Walter Calzoni werd dar tweede en won het jongerenklassement. Dat is een jongen met veel potentie, die nog twee jaar langer is vastgelegd door ons. Vanuit andere teams was er namelijk al grote interesse voor die jongen. We moeten als team rustig doorgroeien, structuur aanbrengen ook. Prestaties zijn wel prettig voor het vertrouwen en een sfeer van opbouwen en groei. Er zijn ambities om met dit team naar de WorldTour te gaan en daar wil ik graag in doorgroeien.’’
Pim Ronhaar wint Fleche du Sud
Wielrenner Pim Ronhaar is vooral bekend als veldrijder, een discipline waarin hij Europees kampioen junioren en wereldkampioen beloften werd, maar de 21-jarige sporter uit Hellendoorn heeft dit jaar ook grote ambities op de weg. Die etaleerde de coureur uit het Trek Baloise Team van Sven Nys in mei door achtereenvolgens zowel de proloog als het eindklassement van de Luxemburgse etappekoers Fleche du Sud en vervolgens ook het districtskampioenschap tijdrijden in Bornerbroek te winnen. ‘’Het is de bedoeling om me dit jaar in de kijker te rijden. Vorig wegseizoen kon ik al mooie dingen laten zien zonder me er specifiek op voor te bereiden. Daarom ben ik dit jaar snel na de wintercampagne naar Mallorca vertrokken om me daar voor te bereiden op mijn wegdoelen. Mijn basisniveau is veel hoger daardoor en de vorm blijkt dus direct zodanig dat ik kan winnen.’’
De Tour de Wallonie en het NK voor beloften op de weg in Sittard eind juni zijn andere grote doelen voor Ronhaar. ‘’Ik hoop de vorm aan te scherpen. Normaal ziet een crosser het wegseizoen als voorbereiding op de winter, maar ik wil nu in deze discipline het beste er van maken. Ik hoop een goede wegrenner te worden in de toekomst, laten we hopen dat ik binnen een paar jaar een niveau hoger kan komen’’ mikt de wielrenner op een profbestaan. ‘’Mijn ploeggenoot Thibau Nys is wat dat betreft een voorbeeld, hij combineert het veldrijden bij ons team met een wegcontract bij Trek-Segafredo (de ploeg van onder anderen Bauke Mollema, red.). dat zou voor mij ook een ultieme droom zijn. Maar sowieso is een sterk wegseizoen altijd goed richting de volgende veldritwinter. Want dat blijft ook een doel.’’
Vliek en Eickhof winnen DK Tijdrijden
Wielrenner Mike Vliek uit Den Ham stond in 2022 al op het podium bij het NK tijdrijden voor beloften (-23) in Emmen, maar ook als elite-renner hoopt de coureur van Allinq in deze discipline te imponeren. Een eerste aanzet daartoe gaf hij op het districtskampioenschap tijdrijden in Bornerbroek op 23 mei. Daar won Vliek bij de elite-renners door ploeggenoot Marien Bogerd te verslaan. ‘’Ik ben van nature goed in tijdrijden, puur hard rijden is dat. Ik train ook veel op dit onderdeel en daarbij doe ik veel aan finetunen van mijn positie op de fiets bijvoorbeeld. Gelukkig kon ik dat in Bornerbroek bewijzen.’’
Daarmee wist hij een startplek op het Nederlands kampioenschap tijdrijden in Elspeet op 21 juni af te dwingen, daar moet hij het opnemen tegen profs als titelverdediger Bauke Mollema en voormalig giro-tijdritwinnaar Jos van Emden. ‘’Vorig jaar was het bij de beloften wel gemakkelijker om op het podium te eindigen. Maar ik ga me nu wel op een mooi resultaat focussen en misschien heb ik me wel zodanig ontwikkeld dat ik eventueel dicht bij het podium kan eindigen. De winst op het DK laat zien dat ik op de goede weg ben.’
Juliet Eichof won de wedstrijd bij de vrouwen voor Iris van der Kolk en Jip van Elst. Verder wonnen Pim Ronhaar (beloften), Ryan Gal (junioren), Loes Nomden (junior-vrouwen), Esmee Blok (nieuwelingen-meisjes), Erik Wolfert (nieuwelingen), Kamiel Vleeming (masters 30+), Bart van Dieren (masters 40+) en Gerit Hutten (masters 50+), Sander van Kuppeveld (sportklasse) en Klaas Bolks (masters 50+). Het laatste onderdeel was de ploegentijdrit voor de sponsoren van de Ronde van Overijssel. Deze werd gewonnen door Voskamp Bouw en Industrie B.V.
Goud voor Schulting na valse start seizoen
Peter Schulting werd in Eibergen overtuigend districtskampioen op de weg door trainingsmakker Robin Löwik voor te blijven. Dat was een geruststelling voor de renner van VolkerWessels. ‘’Ík ben dit jaar al een fiks aantal keren ziek geweest, had al met corona en griep af te rekenen, en kon pas laat aan mijn seizoen beginnen. Nu gaat het beter.. Daarom kijk ik met ambitie uit naar bijvoorbeeld het NK op de weg eind juni.'' Jip Steman was derde bij de elite/beloften. Bij de vrouwen won Maaike de Vries van De Zwaluwen bijzonder nipt voor Marit Cent. Sera Gademan was derde. De andere kampioenen werden: Anouk Bijl (Junior-vrouwen), Esmee Blok (nieuweling-meisjes), Teun Hofstede (nieuwelingen), Patrick Somsen (masters 50+), Henri Koornberg (masters 40+), Gerard Haasjes (masters 30+), Marten van den Berg (amateurs) en Hugo Paats (junioren).
Spannende ontknoping VIRO Cup in Lonneker
De Ten Tusscher Wielerronde van Lonneker heeft zondag spektakel opgeleverd. Zowel bij de wedstrijd van de vrouwen als daarna bij die van de mannen was het spannend tot in de volle finale van de koers. Elisa de Jong en Robin Lowik konden zegevieren. In de VIRO Criterium Cup Twente, waarvan de wedstrijd in Lonneker de derde was, wisten Marit Cent (vrouwen), Jelle Johannink (elite/beloften mannen) en Maarten van den Berg (amateurs mannen) allen hun leidende positie in het klassement te verstevigen.
Bij de vrouwen liet De Jong er geen gras over groeien. De wielrenster van WV de Kanibaal ging al vroeg in de wedstrijd in de aanval. Haar voorsprong liep op tot ongeveer een halve minuut, maar in de finale van de koers kwam het peloton snel dichterbij. De Jong gaf echter niet op en bleef volle bak doorrijden. Dat leverde haar de zege op, want doordat de rensters achter haar in de slotronden naar elkaar keken, kwam het peloton vijf seconden tekort om De Jong nog te achterhalen. Cent finishte als tweede, Paulien Koster als derde.
Robin Lowik hoefde het werk onderweg niet helemaal alleen op te knappen. Hij had met Frits Biesterbos en Joeri Fledderus namelijk twee medevluchters in het criterium voor de elite, beloften en amateurs mannen. Het drietal werkte goed samen en zag de voorsprong zover oplopen, dat de eerste achtervolgende groep zelfs eerder moest sprinten voor de vierde plek. Lowik was op dat moment al in de aanval gegaan. Hij reed zes ronde voor de finish weg bij Biesterbos en Fledderus en zag het duo, in de genoemde volgorde, pas op het podium weer terug.
Juni is de drukste maand binnen de VIRO Criterium Cup Twente. Na de Ten Tusscher Wielerronde van Lonneker staan ook de wielerrondes van Markelo en Oldenzaal deze maand namelijk nog op het programma. Op vrijdag 16 juni is de Ronde van Markelo. Op een vernieuwd parcours komen daar de vrouwen en de amateurs mannen in actie. Ook de Jan van Schoot Wielerronde van Oldenzaal wordt op een nieuw rondje verreden. Bij dat criterium rijden de elite/beloften mannen en amateurs mannen op zondag 25 juni afzonderlijk van elkaar een wedstrijd.
Vaderdagtip: Triomf en Twijfel Tom Dumoulin (boek)
Nog één keer Tom Dumoulin in de schijnwerpers, want zijn plek in de Nederlandse wielergeschiedenis heeft hij zeker verdiend. Terugkijkend op een loopbaan met ups en downs, de vele hoogtepunten in beeld en in gesprek met mensen die zijn wielerpad kruisten. Een loopbaan waarin niet zelden de twijfel de boventoon voerde, maar waar de glans nooit ver weg was.
Tom Dumoulin werd in 2017 de eerste Nederlander die de Giro d’Italia op zijn naam bracht. Datzelfde jaar volgde ook de wereldtitel tijdrijden. Een jaar later was een nieuwe Giro-eindzege nabij, maar werd het uiteindelijk een tweede plaats. Net als in de Tour. Ons land leek verzekerd van een gouden wielertoekomst dankzij deze Limburger. Toch was er al snel een kantelpunt waar te nemen in de loopbaan van Tom Dumoulin. Want die prestaties van de seizoenen 2017 en 2018 werden nooit meer echt herhaald, met uitzondering van de zilveren plak op de tijdrit op de OS van Tokyo. In de loop van 2022 stopte de Limburger definitief met wielrennen.
Triomf en Twijfel is een mooie en eerlijke terugblik op een bijzondere carrière van de meest succesvolle tijdrijder en klassementsrenner van de afgelopen decennia.