Ilse Pluimers leert aan Hogeschool van de Wielersport
Haar HBO-studie heeft ze geparkeerd, maar leren doet Ilse Pluimers de afgelopen maanden toch volop. Aan de Hogeschool van de Wielersport, waar ze gretig de informatie tot zich neemt van ervaren docenten als Ashleigh Moolman, Lotto Henttala en wegkapitein Romy Kasper. En laten we ook ploegleidster Jolien d’Hoore niet vergeten. AG Soudal QuickStep zette de afgelopen jaren grote stappen en Pluimers kan die ontwikkeling goed volgen. Voorlopig vooral in een dienende rol. ‘’Maar het komt vanzelf een keer zover dat ik een kans krijg een topklassering te rijden.’’
Deze winter ging ze terug naar haar vertrouwde trainingsbasis. ‘’Een mix van GOW-crossen en nationale crossen rijden met een aantal trainingskampen op de weg in Spanje. Ideaal om een goede basis te leggen, ik ben ook heel tevreden over de vorm waarmee ik uit de winter ben gekomen. Ik ben ook geen ziekte of andere tegenslag tegengekomen. Ik wilde er staan vanaf de Omloop Het Nieuwsblad en dat is gelukt. Ik heb daar en in Le Samyn mijn werk voor de ploeg goed kunnen doen, maar we hadden daar met de nodige pech af te rekenen in de slotfase. Hopelijk keren de kansen in de Ronde van Drenthe komend weekeinde. Ik heb kunnen doen wat ik moest doen en dat was de kopvrouwen op bepaalde punten van voren afzetten.’’
Ze heeft er bepaald geen moeite mee om in haar team zelf niet tot de afmaaksters gerekend te worden. ‘’Er zijn niet veel rensters die de ploeg hebben kunnen volgen in de ontwikkelingen, we zijn van een beloftenteam nu echt een serieus vrouwenteam geworden. Van mijn lichting ben ik samen met Maud Rijnbeek overgebleven. Ik vind het juist fijn dat we nu een aantal kopvrouwen hebben gekregen die niet alleen een koers kunnen afmaken, maar ook hun kennis met ons kunnen en willen delen. Van Ashleigh Moolman leer je zoveel, al ben ik in de praktijk niet vaak met haar op pad in de koersen. Maar daar zijn het Henttala en Kasper waar je blind op kunt varen. En dat geldt ook voor onze ploegleidster Jolien D’hoore. Die heeft zoveel ervaring, die kan ons precies voorspellen wat er waar gebeuren gaat. Door die koerskennis kan ik mezelf ook ontwikkelen, het voordeel van knechten is weer dat je wel van voren zit op de momenten dat het ertoe doet. Op termijn kun je dan zelf ook een keer je kans grijpen. Dat komt vanzelf, als ik me kan blijven ontwikkelen en alle tips en praktische ervaringen in mijn oren kan knopen.’’
Haar programma staat voor de komende periode grotendeels vast met eerst de Miron Ronde van Drenthe zaterdag en daarna Brugge-De Panne, Dwars door Vlaanderen, Parijs-Roubaix, de GP Elsy Jacobs, de tijdrit in Borsele en de Bretagne Ladies Tour. De Ronde van Vlaanderen is nog een vraagteken. ‘’Vorig jaar was ik 23e in Parijs-Roubaix en ik merk wel heel goed dat het vooral de klassiekers zijn die me liggen. Zware koersen met waaiers, dat is echt mijn ding. Daar hoop ik me voorlopig ook te ontwikkelen.’’ Toen de aanbieding kwam om bij te ploeg te blijven, terwijl dat team een flinke stap vooruit zette, heeft de renster uit Enter niet getwijfeld. ‘’Toen ik de plannen hoorde, dacht ik ‘dit is supergaaf, dat wil ik meemaken.’ Je leert superveel, maar je mag ook fouten maken. We willen natuurlijk winnen en daar zijn kopvrouwen voor aangetrokken, maar de ervaren rensters willen ons ook echt iets bij leren. En daar wil ik graag gebruik van maken.’’
Haar uitvalsbasis is nog vooral Twente, ook al bracht ze zeker de nodige tijd door in Vlaanderen, vanwege de wedstrijden en de verkenningen van de belangrijke afspraken die nog komen. Ze brengt in wielerdorp Enter momenteel weer wat tijd door met broer Rick, die ook de stap naar de profs zette en bij Tudor aan zijn seizoen begonnen is. ‘’Het blijft heel leuk om met Rick te trainen en hij geeft me ook tips over wat ik beter zou kunnen doen. En natuurlijk is het hartstikke mooi dat we allebei een stap hebben kunnen maken. Het is alleen jammer dat ik hem niet veel heb gezien de afgelopen tijd. Deze dagen waren de eersten die we gezamenlijk thuis doorbrachten sinds oud en nieuw. Je hebt allebei je eigen programma van trainingsstages en wedstrijden natuurlijk. Hopelijk kunnen we ons allebei zo mooi blijven ontwikkelen als we nu doen.’’
Omloop Noord-West Overijssel vanaf Havenplein
Door tal van omstandigheden kon de Omloop van Noord-West Overijsse de afgelopen edities niet meer starten en finishen op het bekende Havenplein in het centrum van Genemuiden. Maar de organisatie meldt nu dat de start weer vanaf het plein gegeven wordt en dat de finish op de daarnaast gelegen vertrouwde locatie
ligt. De 51e “L&M Workwear omloop van Noordwest Overijssel” / “Grote Prijs Anna van de Breggen blijft wel vernieuwen. Op zaterdag 1 april 2023 zullen de junioren de spits af bijten, gevolgd door de nieuwelingen-meisjes en junior-vrouwen. Als laatste categorie zullen de nieuwelingen van start gaan.
Vermeltfoort slaat weer slag in Ster
Bij het begin van het nieuwe wielerseizoen op vaderlandse bodem was het beeld vertrouwd: Coen Vermeltfoort uit Schuinesloot sprintte naar zijn derde overwinning in de Ster van Zwolle. En met overmacht.
De in de gemeente Hardenberg opgegroeide Vermeltfoort won ook de vorige editie – eind 2021 – maar toen moest de jury nog even het videoscherm bestuderen om de winnaar definitief aan te duiden. Dat was zaterdag niet nodig, want de kopman van het VolkerWessels Team van Allard Engels (Gieten) en Dries Klein (Ter Apel) had een fietslengte voorsprong op de nummers één en twee Martijn Budding (TdT-Unibet) en Loe van Belle (Jumbo-Visma DT).
Met zijn derde overwinning in de nationale openingsklassieker evenaart Vermeltfoort het record van zijn teammanager Dries Klein die in de jaren tachtig drie keer won. Die had vooraf al aangegeven eigenlijk te hopen dat of Vermeltfoort of Bert-Jan Lindeman (Assen) dat record met hem gingen delen. Klein: ‘’Je staat er nog van te kijken hoe het gevoel dat je als renner destijds had, overeen komt met de emoties die je ervaart als je als teammanager de finale in gaat. Ik voelde echt de adrenaline in mijn lijf, maar hoefde dit keer alleen niet zelf te trappen. We wisten dat we met Coen deze wedstrijd konden winnen, maar hadden meer opties. Vooraf was besloten dat we bij Kampen – als er nog een grote groep voorop zat – de kaart van Coen zouden trekken. Dat deden we en van het trainingskamp in Spanje wisten we al dat hij opnieuw in uitstekende doen is. Dat bleek een goede beslissing. Het is zo lekker om het seizoen op deze manier te beginnen.’’
Vermeltfoort boekte namelijk een overtuigende zege. ''Mijn ploeggenoten hebben me de hele dag voorin gehouden en altijd goed ondersteund. Eigenlijk hadden we de wedstrijd perfect onder controle. Een eerste wedstrijd is altijd enigszins spannend, maar ik had er natuurlijk wel vertrouwen in.''
De routinier sprintte de afgelopen jaren met de nodige opkomende sterren zoals David Dekker, Tim van Dijke en nu weer Loe van Belle. Allemaal renners die (in het geval van Van Belle in de nabije toekomst) de sprong naar het hoogste profniveau wisten te maken. Vermeltfoort haalt zijn schouders op als hem gevraagd wordt wat dat hem doet, dat hij dergelijke coureurs de baas is, maar er de laatste jaren geen interesse meer is voor een (derde) profavontuur. ‘’Dat zal de leeftijd zijn, maar misschien ook wel het feit dat ik niet van de daken heb geschreeuwd dat ik weer prof wil worden. Ik zit in deze ploeg en in de wedstrijden die we rijden – veel in Nederland, maar ook enkele mooie profkoersen in bijvoorbeeld Vlaanderen – heel goed op mijn plek. Zolang ik dit hoge niveau weet te halen, denk ik nog niet aan stoppen. Ook vanwege de samenwerking met mijn ploeggenoten. Zoals zij hier weer zo’n belangrijk aandeel in mijn zege hebben, die weten precies wat te doen. Gaven niemand een kans om weg te rijden in de finale en zetten me perfect af. Als team zijn we soms echt een geoliede machine, waarin anderen ook zeker een kans krijgen het zelf af te ronden. Dat blijf ik nog wel even leuk vinden hoor. Ik sluit niet uit dat er nog een vierde zege komt ooit in de Ster, maar daar ben ik nu nog niet mee bezig. Er komen nog mooie koersen aan in het seizoen dat net begonnen is.''
Eendhuizen en Telgenhof winnen GOW
Annet Eendhuizen en Coen Telgenhof hebben de GOW-veldritcompetitie 2022-2023 op hun naam gebracht. Nadat in Aalten de laatste wedstrijd werd verreden, bleek Eendhuizen 388 punten behaald te hebben. Isa Jannink (320) en Liesanne Lobenstein (292) werden tweede en derde.
Bij de amateurs/elite-beloften had Telgenhof 369 punten. Dylan Grobbink (327) en Rick Seele (297) werden twee en drie. Bij de nieuwelingen won Hugo Wessels, bij de junioren Mart Spijker, bij de masters 40+ Gideon van der Meulen en bij de masters 50+ Edwin Ruesink.
Daan Heeze haalde de meeste punten bij de jeugd 1, Roos Kroezen bij de jeugd 2 en Britt Beumer bij jeugd 3.
Zwaluwen succesvol door samenwerking
AWV De Zwaluwen is al decennialang één van de meest succesvolle verenigingen van Overijssel. Om in het huidige wielerlandschap goed voor de dag te komen, wordt zowel bij de mannen als de vrouwen wel nadrukkelijk de uitdaging gezocht. Bij de mannen wordt de vereniging al enkele jaren een combinatie met de Oldenzaalse Wieler Club. Het doel is dit jaar om stabiel te presteren, maar ook de jonge renners binnen het team in te passen en een kans te geven. Een aantal renners keerde terug in de schoot van de vereniging na een uitstapje naar De IJsselstreek.
Er is dit jaar ook weer een vrouwenploeg op pad, die zich ten doel gesteld heeft bij de eerste tien te eindigen in de Women’s Cycling Series. Marit Cent gaf alvast het goede voorbeeld door achtste te worden in de openingswedstrijd van die reeks: Brussel-Opwijk. In de topcompetitie gaat de vereniging een combinatie aan met AR & TV De Adelaar uit Apeldoorn. Doelen zijn het doorontwikkelen van de rensters en meer vrouwelijke coureurs aantrekken vanuit Twente.
Sponsor Löwik Wonen en Slapen is al 40 jaar verbonden aan de club en bestaat 90 jaar. Het sponsorcontract is onlangs weer verlengd. “’Daar hebben we niet lang over nagedacht, het is bijna een automatisme geworden, zegt oud-prof en eigenaar Gerben Löwik. Hij zegt het met een grijns op het gezicht, want Löwik en de Zwaluwen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Einde loopbaan sprinter Sam Ligtlee
Sam Ligtlee (25) heeft besloten te stoppen met wielrennen. De baansprinter uit Eerbeek -nu woonachtig in Goor -reed op het NK Teamsprint zijn laatste wedstrijd.
Ligtlee - broer van voormalig olympisch kampioene Elis - werd in 2020 wereldkampioen op de kilometer. Ook veroverde hij de Europese titel op de teamsprint. Hij kwam het laatst uit voor BEAT.
Op het bewuste NK liet hij nog weten vol in te zetten op de startpositie op de teamsprint. ''Daar liggen mijn kansen op de Spelen.'' Op een bericht op social media laat hij nu echter weten dat het goed geweest is. ''De koek is op . Na 11 jaar te hebben genoten van deze mooie sport zet ik een punt achter mijn sportieve carrière. Ik heb ontzettend genoten van de mooie dingen die op mijn pad zijn gekomen. Ik wil iedereen bedanken voor de mooie momenten.''
Scorpions Team wil ook op weg scoren
Het Scorpions Racing Team 2023 werd eind februari voorgesteld aan partners, gasten en media in theater De Spiegel in Zwolle.
Scorpions Racing Team is een begrip in de wereld van 24-uur races, daar is vanaf 2023 een Continentaal Development Team op de weg aan toegevoegd. De focus ligt op de ontwikkeling van jong talent.
De Topcompetitie, de Holland Cup en Olympia’s Tour staan vanzelfsprekend op het programma van het Development Team. Daarnaast zal de ploeg veel in het buitenland koersen, met een omvangrijk Italiaans programma. Ook zal het team te vinden zijn op de startlijst van Veenendaal – Veenendaal.
Wielercafé Ronde van Overijssel
Op zaterdag 6 mei wordt de 69e ronde van Overijssel verreden. In onze vorige nieuwsbrief melden we al dat Vroomshoop dorp van de Ronde is. In aanloop van Overijssels Mooiste zal er in het Veendorp een Wielercafé worden georganiseerd. Noteer de datum 18 april maar vast in uw agenda. In de volgende nieuwsbrief komen we er op terug
Triomf en Twijfel’ Boek over Tom Dumoulin
Zet hem alvast op je verlanglijstje. Het Boek Triomf en Twijfel over Tom Dumoulin. .Een boek met een oostelijk tintje. Niet alleen omdat het Keep Challenging-project van Iwan Spekenbrink en Rudie Kemna de motor was achter het succes, maar ook omdat het boek geschreven is door de Hengelose auteur Roy Schriemer. Foto’s zijn afkomstig van Almeloer Dick Soepenberg van Sportfoto.nl. De verschijningsdatum is eind maart, maar bestellen kan al.
Tom Dumoulin werd in 2017 de eerste Nederlander die de Giro d’Italia op zijn naam bracht. Eindelijk kregen die andere twee grote rondenwinnaars Joop Zoetemelk en Jan Janssen navolging. Datzelfde jaar volgde ook de wereldtitel tijdrijden. Een jaar later was een nieuwe Giro-eindzege nabij, maar werd het uiteindelijk een tweede plaats. Eenzelfde klassering was er die zomer in de Tour de France. Ons land leek verzekerd van een gouden wielertoekomst dankzij deze Limburger, die talentvol en bloedfanatiek was, maar ook een beschouwende kant had.
Maar die prestaties van de seizoenen 2017 en 2018 werden nooit meer echt herhaald, met uitzondering van de zilveren plak op de tijdrit op de Olympische Spelen van Tokyo in 2021. Dumoulin kende fysieke tegenslag, zocht een nieuwe omgeving, maar twijfelde steeds meer of alle inzet nog wel beloond zou worden met mooie resultaten. In de loop van 2022 stopte de Limburger met wielrennen.
Roy Schriemer is één van de pijlers onder het wielerplatform CyclingOnline.nl, samensteller van de Wielerscheurkalender van Edicola en is freelance journalist voor onder meer De Telegraaf. Eerder verscheen van zijn hand Kampioenes op de Fiets, een ode aan de gouden generatie wielrensters in de periode 2012-2021. Dick Soepenberg is met Sportfoto.nl aanwezig op internationale en nationale wedstrijden en kreeg al vele wielersterren voor zijn lens. Hij zorgde weer voor prachtig fotowerk in dit boek.
Bestellen: https://edicola.nl/product/tom-dumoulintriomf-en-twijfel/