Nationale titel bevestiging voor Max Kroonen
Op de ploegvoorstelling van VolkerWessels werd Max Kroonen onlangs gepresenteerd als renner van de jonge lichting. De renner uit Diepenveen werd vorig jaar beloftenkampioen van Nederland op de Col du VAM en is als eerstejaars elite-coureur gebrand om dit jaar een aansprekende zege te boeken. Kroonen is ervan overtuigd dat er kansen komen voor hem in de vlakke wedstrijden die hem goed liggen en droomt van een hoofdrol in koersen als de Ster van Zwolle, de Ronde van Overijssel en de Ronde van de Achterhoek.
Een sterk seizoen had hij voor zijn gevoel in 2022. Maar in een team als VolkerWessels kunnen die krachten ook heel goed aangewend worden om anderen te laten winnen. Zijn eigen moment van glorie kwam op het beloftenkampioenschap in Drenthe, waar hij in de sprint van een kopgroep gedecideerd de zege naar zich toe trok. ‘’In de ZLM Tour had ik al gemerkt dat de benen goed waren. Maar voor een renner als mij moet het dan wel allemaal goed vallen zo’n dag. Heel tof dat dit lukte op het NK, waar iedereen gebrand is om te winnen. De koers liep zoals ik dat graag zie, ik kon sprinten met een klein groepje na een dag in de aanval. De benen waren heel goed die dag. Dat heb je ook wel eens op een trainingsdag, maar op een NK is het mooi als je dat ook verzilveren kan. Op die erelijst wil iedereen wel staan, ik ben heel trots dat het gelukt is.’’
De trui kon hij daarna in een handvol criteriums en beloftenklassiekers aantrekken, vanaf nu is hij elite-renner. Een coureur die halve dagen werkt en nog altijd het wielrennen op de eerste plaats zet. Hij is erop gebrand ook dit jaar een mooie zege te boeken. ‘’We hebben een supersterke ploeg. We kunnen elke koers meedoen voor de winst. Dan komen er ook kansen voor mij, het is dan zaak om die te grijpen. Ik denk dat ik het best tot mijn recht kom in zware, vlakke, internationale koersen als de Ster van Zwolle, de Ronde van Overijssel en de Ronde van de Achterhoek. Maar we hebben ook enkele buitenlandse koersen op het programma staan, zoals enkele Deense koersen, die me moeten liggen Ik wil de lijn van 2022 doortrekken en hoop nog een stapje erbij te zetten. Met een nieuwe trainer overigens, want ploeggenoot Daan van Sintmaartensdijk traint mij en enkele anderen nu. Tot nog toe voelt het goed, het is altijd goed om een extra trainingsprikkel te krijgen.’’
Hoewel veel beloftenkampioenen hem voorgingen en ook ploeggenoten als Maikel Zijlaard, Bart Lemmen en Roel van Sintmaartensdijk een stap wisten te zetten, is Kroonen ook realistisch. ‘’Veel renners willen prof worden en dat is zeker niet voor iedereen weggelegd. Ik staar me daar niet blind op. Dat is een moeilijk verhaal, maar het zou supermooi zijn en uiteindelijk doen we het daar wel allemaal voor. Ik kan niet veel meer doen dan me laten zien en mijn kansen grijpen in de koersen. We hebben met Coen Vermeltfoort en enkele anderen sterke troeven in de sprint, maar dat biedt soms ook kansen voor renners die in de aanval zijn. Je kunt dan het spel spelen. Het is de bedoeling dit jaar een aansprekende zege te boeken, dat kan het begin zijn van meer.’’
Nieuwe hoofdsponsor voor Ster van Zwolle
We mogen nog niet melden welk bedrijf de reddingsboei heeft gegooid, maar kunnen wel verraden dat de Ster van Zwolle een nieuwe hoofdsponsor heeft. Na het afhaken van Craft prijkt er op zaterdag 4 maart een nieuwe hoofdsponsor op de borden. En dat is precies het steuntje in de rug die de nieuwe organisatie gebruiken kan.
Regionale renners tonen zich op WK Hoogerheide
Medailles zaten er niet in, maar mooie klasseringen waren er wel. Het dichtst bij een medaille kwam Keije Solen uit Zwolle bij de junioren, uiteindelijk werd hij zesde. Maar Annemarie Worst uit Nunspeet wist bij de elite-vrouwen de hoogste klassering te behalen: zesde.
Worst was realistisch. ‘’Na een seizoen met veel tegenslag kon ik niet verwachten dat ik voor de titel mee kon doen zoals in 2020 en 2021. Natuurlijk hoop je op een superdag. Ik heb geprobeerd het beste te laten zien wat ik in huis had en dat is gelukt, want, ik heb op dit moment niet meer. In de eerste wedstrijden van het seizoen – zoals in Amerika - kon ik mee met die jonge meiden, daarna kreeg ik een blessure. En dan weer terugkomen is niet gemakkelijk. Ik ben er zeker van dat ik komend jaar meer partij kan bieden als ik goed ben en wil het seizoen goed afsluiten.’’
Keije Solen deed bij de junioren heel lang mee voor de medailles, maar zag uiteindelijk de drie Belgische renners in zijn gezelschap de plekken drie, vier en vijf innemen.’’ Jammer. Ik zat echt in de tang bij de Belgen. Toen Corsus wegreed, wilde ik het gat niet direct dichten, bang om op een counter te lopen. Maar op het laatst was het beste eraf helaas. Ik was dicht bij een medaille, maar kan ook niet echt ontevreden zijn. Als eerstejaars word ik Nederlands kampioen in het veld en ik doe op mijn eerste WK direct mee om de medailles. Daar kan ik wel mee verder.''
Manon Bakker werd slechts zeventiende en dat is normaal niet een positie waar ze blij van wordt op een wereldkampioenschap veldrijden, maar de Swifterbantse kwam ook pas op de wedstrijddag zelf naar Hoogerheide nadat ze de zieke Aniek van Alphen kwam vervangen. ''Het was toch heel leuk om nog dit WK in eigen land te kunnen rijden. Ik kreeg de avond ervoor vrij laat telefoon van bondscoach Gerben de Knegt dat ik rekening moest houden met een start en niet lang daarna kwam de bevestiging. We hebben op de ochtend van het WK de fietsen klaargemaakt en de camper volgepakt en zijn gaan rijden. Ik hoopte nog even dat ik hier kon stunten omdat ik natuurlijk zonder enige spanning aan de start stond. Maar dat lukte helaas niet. Het is kortom een klassering met een verhaal. Ik wil volgend jaar weer gewoon geselecteerd worden voor het WK en de lijn in mijn prestaties verder doortrekken.''
Pim Ronhaar uit Hellendoorn werd zestiende bij de elite-mannen. ‘’Dit was echt mijn parcours niet, dat wist ik van tevoren al wel. Ik heb genoten van de sfeer en ben heel blij met de afloop omdat Mathieu heeft gewonnen.’’ Joris Nieuwenhuis uit Zelhem kende een goede start, maar zakte toen terug naar een 26e positie. ‘’Ik denk dat ik ziek aan het worden ben. Opeens had ik helemaal geen kracht meer. Anders kan ik het niet verklaren.’’
Ondersteun CyclingOnline Oost
We zijn dit initiatief gestart om het regionale wielernieuws te brengen, waar dat bij de regionale kranten en omroep momenteel maar zeer beperkt wordt aangeboden. Dat doen we op dit moment zonder inkomsten. Maar het zou mooi zijn als we door sponsors of ondersteuning in staat zijn hier voor langere tijd en energie in te steken. Dus ken of heb je een bedrijf dat met een kleine bijdrage ons wil steunen of wil je zelf per nieuwbrief of per jaar een bedrag overmaken, dan wordt dat zeker gewaardeerd. Ook nieuwstips en suggesties voor de nieuwsbrief zijn zeer welkom!
Löwik Wonen en Slapen Nederlands Kampioenschap Veldrijden
Op zaterdag 26 januari vond in Almelo het Löwik Wonen en Slapen Nederlands Kampioenschap Veldrijden voor de jeugd plaats. Het werd in alle opzichten een overweldigend succes, dat voor de club ook nadrukkelijk smaakt naar meer.
De renners kregen op het Almelose clubparcours van De Sumpel een gevarieerd parcours voorgeschoteld met veel op- en afrijden, lastige bochten, een zandbak en ook rechte stukken om één ander recht te zetten. Het leverde vertrouwde maar ook nieuwe kampioenen op, die hun prijzen uitgereikt kregen door oud-wereldkampioen Hennie Stamsnijder, UCI-renster Ilse Pluimers en Wouter Bos, de voorzitter van de KNWU. 'Die noemde de jeugd 'de kurk waarop de topsport van de wielerbond drijft'en dankte De Zwaluwen voor een geslaagde dag.
Michiel ter Weel keek namens de organisatie terug op een geslaagd evenement. ''We wisten dat we met al onze organisatie-ervaring dit kampioenschap aan moesten kunnen, ook al komen er ook weer onbekende dingen kijken bij zo'n NK. Het enige spannende vooraf vond ik ons drukke wedstrijdprogramma, maar omdat er eigenlijk geen calamiteiten waren, hebben we tot de laatste wedstrijd iedereen precies op tijd kunnen laten starten. Dit NK smaakt voor ons nadrukkelijk naar meer. Maar hoe of wat daar denken we - na het afbreken van het parcours - eens rustig over na.'
Vroomshoop Dorp van Ronde van Overijssel
Vroomshoop is zaterdag 6 mei het bruisende centrum van het vaderlandse wielrennen. Het is dit jaar ‘Dorp van de Ronde’ tijdens de 69e editie van de Ronde van Overijssel. In Vroomshoop komt ook een extra tussensprint. Pakweg twee weken voor de wedstrijd is het gastheer van het traditionele wielercafé.
“Vroomshoop is een aanwinst voor onze wielerklassieker,” zegt Michiel Vincent. De voorzitter van de Ronde van Overijssel is zeer te spreken over de plaats die in 2023 de eretitel ‘Dorp van de Ronde’ draagt. “Een peloton wielrenners dat op een lint langs het kanaal koerst of het draaien en keren bij de karakteristieke Grote Puntbrug. Vroomshoop trakteert de liefhebbers altijd op fraaie beelden.”
VolkerWessels wil wellicht een vrouwenploeg
Bij de ploegvoorstelling van VolkerWessels in Rijssen klonken realistische ambities onder leiding van de nieuwe teammanager Dries Klein. De ploeg wil verder professionaliseren op continentaal niveau en de sponsor denkt over een vrouwenploeg.
Het was slechts één van de hoogtepunten in een seizoen waarin Olympia’s Tour (Maikel Zijlaard), de Nederlandse beloftentitel (Max Kroonen), de Schwalbe Topcompetitie (Roel van Sintmaartensdijk) en de ‘thuiswedstrijd’ Ronde van Overijssel (Coen Vermeltfoort) werden gewonnen. Vermeltfoort is ook nu een troef voor de ploeg, nadat hij vorig jaar het leeuwendeel van de zeges voor zijn rekening nam. ‘’Wielrennen is een individuele sport, maar dat we hier een vriendenploeg hebben weten te creeren waar we met z’n allen de neuzen dezelfde kant op hebben om te winnen, is wel heel bijzonder. Ik ben hier dan ook echt op mijn plek.’’
Na het doorstromen van Maikel Zijlaard (Tudor), Bart Lemmen (Human Powered Health) en Roel van Sintmaartensdijk (opleidingsploeg Intermarché) zijn Rindert Buiter, Jarno Mobach en de Belg Thimo Willems binnengehaald. Ploegleider VolkerWessels heeft nadrukkelijk een oudere lichting met mannen als Vermeltfoort, Bert-Jan Lindeman, Tijmen Eising en Peter Schulting, maar heeft ook voldoende jong talent met onder anderen Max Kroonen en Timo de Jong. De laatste zei: ‘’Het is een leuke sfeer en we zorgen voor goede prestaties, dat is een mooie combinatie. Hoezeer ik me ook thuisvoel, ook ik zou graag een stap omhoog zetten in 2024.’’
Hoewel de profambities niet werden uitgesproken, is de stichting boven de ploeg heel blij dat ik in het vierde jaar stappen gezet zijn om verder te professionaliseren. En op aandringen van presentatrice Marijn de Vries wilde men in het Parkgebouw in Rijssen – waar altijd de Ronde van Overijssel de uitvalsbasis heeft – wel toegeven dat men nog een plan heeft. ‘’We hebben de wens om een vrouwentak toe te voegen in de toekomst. We gaan eerst goed onderzoek doen, dat moet goed staan. We doen nooit dingen half.’
‘Triomf en Twijfel’ Boek over Tom Dumoulin
Zet hem alvast op je verlanglijstje. Het Boek Triomf en Twijfel over Tom Dumoulin. .Een boek met een oostelijk tintje. Niet alleen omdat het Keep Challenging-project van Iwan Spekenbrink en Rudie Kemna de motor was achter het succes, maar ook omdat het boek geschreven is door de Hengelose auteur Roy Schriemer. Foto’s zijn afkomstig van Almeloer Dick Soepenberg van Sportfoto.nl. De verschijningsdatum is eind maart, maar bestellen kan al.
Tom Dumoulin werd in 2017 de eerste Nederlander die de Giro d’Italia op zijn naam bracht. Eindelijk kregen die andere twee grote rondenwinnaars Joop Zoetemelk en Jan Janssen navolging. Datzelfde jaar volgde ook de wereldtitel tijdrijden. Een jaar later was een nieuwe Giro-eindzege nabij, maar werd het uiteindelijk een tweede plaats. Eenzelfde klassering was er die zomer in de Tour de France. Ons land leek verzekerd van een gouden wielertoekomst dankzij deze Limburger, die talentvol en bloedfanatiek was, maar ook een beschouwende kant had.
Maar die prestaties van de seizoenen 2017 en 2018 werden nooit meer echt herhaald, met uitzondering van de zilveren plak op de tijdrit op de Olympische Spelen van Tokyo in 2021. Dumoulin kende fysieke tegenslag, zocht een nieuwe omgeving, maar twijfelde steeds meer of alle inzet nog wel beloond zou worden met mooie resultaten. In de loop van 2022 stopte de Limburger met wielrennen.
Roy Schriemer is één van de pijlers onder het wielerplatform CyclingOnline.nl, samensteller van de Wielerscheurkalender van Edicola en is freelance journalist voor onder meer De Telegraaf. Eerder verscheen van zijn hand Kampioenes op de Fiets, een ode aan de gouden generatie wielrensters in de periode 2012-2021. Dick Soepenberg is met Sportfoto.nl aanwezig op internationale en nationale wedstrijden en kreeg al vele wielersterren voor zijn lens. Hij zorgde weer voor prachtig fotowerk in dit boek.
Bestellen: https://edicola.nl/product/tom-dumoulintriomf-en-twijfel/